USZCZELNIENIA NA MOSTACH I WIADUKTACH

 Wstęp

Do newralgicznych miejsc na obiektach mostowych podatnych na przecieki wody należy styk nawierzchni z krawężnikami oraz elementami obcymi: studzienkami, dylatacjami, słupami oświetleniowymi, balustradami itp. oraz styki poprzeczne krawężników. W tych miejscach najczęściej woda przedostaje się w głąb konstrukcji powodując jej erozję.

Praktyka naszej firmy wynikająca z wykonania uszczelnień na obiektach takich jak: most Gdański w Warszawie, most w Zakroczymiu, most Poniatowskiego, wiadukt nad torami WKD w ciągu ul. Łopuszańskiej i innych, potwierdza skuteczność i celowość zastosowanych rozwiązań.

do góry

Uszczelnienia styków krawężników i dylatacji z warstwą ścieralną nawierzchni z betonu asfaltowego

Uszczelnienie powinno się stosować głównie od strony ścieku oraz na całej długości dylatacji na wszystkich obiektach mostowych.

Do uszczelnień stosuje się asfaltowo-kauczukowy kit stosowany na zimno, produkowany w profilowanych taśmach o odpowiedniej szerokości i grubości ok. 10 mm. Materiał ten charakteryzuje się dużą elastycznością w szerokim zakresie temperatur, nie staje się kruchy w temp. -30^o C, a przy podwyższonych temperaturach (do 100^o C) nie spływa ze szczelin pionowych; wykazuje bardzo dobrą przyczepność do uszczelnianych elementów (betonowych, kamiennych, metalowych, bitumicznych i z tworzyw sztucznych) po odpowiednim zagruntowaniu powierzchni. Materiał ten wykazuje ponadto odporność na roztwory soli mineralnych, kwasów i zasad organicznych oraz posiada dobrą odporność na starzenie się w warunkach eksploatacji i niezmienną przyczepność do krawędzi szczelin.

Taśmę z kitu należy naklejać na zagruntowaną powierzchnię styku bezpośrednio przed układaniem warstwy ścieralnej nawierzchni. Muszą być przy tym zachowane reżimy: odpowiednich warunków atmosferycznych (brak opadów i temperatura otoczenia powyżej +10^o C), czystości i suchości powierzchni styku. Pozostawienie odkrytej taśmy na dłużej niż 24 godziny jest niedopuszczalne.

Gorąca nawierzchnia warstwy ścieralnej dociska taśmę, przez co następuje częściowe jej stopienia. Tworzy się w ten sposób nieprzepuszczalna dla wody spoina.

Możliwe jest także uszczelnienie styków z zastosowaniem odpowiednich mas zalewowych asfaltowo-elastomerowych. Wymaga to wycięcia lub wyrobienia rowków o szerokości ok. 1 cm wzdłuż uszczelnianych styków, co niekiedy jest kłopotliwe (rys. 1 i 2).

do góry

Uszczelnienia styków poprzecznych między krawężnikami

Uszczelnienie powinno być stosowane powszechnie, a szczególnie na obiektach mostowych o rozpiętości przęseł powyżej 30 m, gdzie pod wpływem drgań wywołanych obciążeniem ruchomym występują znaczne siły ścinające, osłabiające przyczepność zaprawy cementowo-piaskowej do powierzchni ograniczających, jak również pęknięcia zaprawy, a co za tym idzie nieszczelność styków. Poza istotnymi zaletami technicznymi właściwie dobrana kolorystycznie masa podnosi estetykę obiektu.

Do omawianych robót stosuje się kity poliuretanowe - najczęściej jednoskładnikowe, sieciujące pod wpływem wilgoci z atmosfery. W procesie sieciowania przechodzą one do postaci elastycznej gumy. Odznaczają się one odpornością na działanie wody, rozcieńczonych soli, kwasów i zasad oraz na krótko paliw i smarów. Masy zachowują właściwości elastyczne w szerokim zakresie temperatur (w tym ujemnych do -30^o C), wykazują odporność na starzenie w warunkach eksploatacji. Przy zastosowaniu odpowiednich środków gruntujących zachowują bardzo dobrą przyczepność do betonu, granitu, metalu.

Szczeliny między krawężnikami o szerokości do 10 mm po oczyszczeniu, osuszeniu i zagruntowaniu są wypełniane masą za pomocą pistoletów pneumatycznych. W celu zapewnienia właściwej głębokości wypełnienia stosuje się wstępne uszczelnienie sznurem ze spienionej pianki poliuretanowej. Uszczelnień dokonuje się wzdłuż widocznych pionowych i poziomych krawędzi styków przed ułożeniem warstwy ścieralnej (rys. 3).

 Rys.3 Przykład uszczelnienia styku poprzecznego krawężnika

do góry

Uszczelnienia styków z elementami obcymi

Uszczelnienie styków nawierzchni asfaltowej jezdni i chodników z urządzeniami obcymi jak: kratki ściekowe, torowiska tramwajowe, słupy oświetleniowe lub trakcyjne, studzienki rewizyjne dla kabli, bariery ochronne, słupki poręczy itp. wykonuje się metodami przedstawionymi poprzednio w zależności od rodzaju urządzenia (rys. 4).

Rys. 4 Przykład uszczelnienia styku nawierzchni z urządzeniami obcymi

do góry